Lekcja Piętnasta: "Do siego roku!" z długim postcriptum

Winnam chyba wpierw dopisek do posta o nadejściu zimy, kiedy to z nagła miało być nocą -2 stopnie.

Otóż... nie było. Było bliżej +2.

Kwiatki przed domem przywiędły, przykurczyły się, lecz katastrofa je ominęła i po świętach prognoza pogody znów wygląda niezgorzej, czyli nie ma jeszcze przymrozków. 

Czym prędzej wystawiłam pomidory na taras, na wrazie „co” opatuliwszy je elegancko przed chłodem.

Wczoraj zebrałam cztery dojrzałe owoce, w tym jeden podniosłam z ziemi, bo strącił go wiatr. I myślę, że tym wpisem pożegnam tegoroczną sagę pomidorową. 

Ostatni pomidor zerwę w styczniu i... można już ostrzyć sobie zęby na nowe sadzonki, albowiem pełno ich w ogrodniczym. Zresztą, czego tam nie ma... Dech zapiera...

To ja sobie jeszcze przed wieczorem lecę poplanować przyszłoroczne grządki, a wy się bawcie. Ale wyczekując północy z kulturą! Nie polewać w gardziele za często, aby nie przydarzyło się Wam to, co Jacusiowi z kozinego podręcznika do języka polskiego. Przejęte nadejściem Świętego Mikołaja w wigilijny wieczór chłopię non-stop bieżało do okna i „ukradkiem uchlało firankę.”

Także z umiarem wkraczać mi w ten w 2013-ty! ;-)