Przymiarka do powrotu

Sezon huraganowy trwa, ukrop równomiernie smaży grzbiety od miesięcy. Gdyby nie kalendarz, pobieżny rzut oka po okolicy mógłby posądzić czas o czerwiec, o maj.

Ale kiście lagerstroemii pod moją nieobecność zsypały się falbankami blaszek na spieczony trotuar. Po iglicach żółtych kwiatów w szuwarach też ślad zaginął. 

Żółcą się dla odmiany kolumny szkolnych autobusów na horyzoncie. 

Gdy jeden z nich zatrzymuje się przy osiedlowym basenie z ciepłą taflą, nieruchomą, nie targaną wrzaskami uciechy, definitywnie dociera do mnie, że jest po wakacjach.

Jestem w domu i cóż mogę robić po wstaniu, jeśli nie rozgrywać z czteroletnim Synem partyjki szachów? Zaproszenie nadchodzi, kiedy jeszcze śpię, ale odmawiać upartemu Kozakowi nie warto.

Przyglądam się ocalałym ze sprzątania figurom. Stają na przedartej środkiem papierowej planszy w dziwnym porządku. Jednego skoczka, jednego króla, gońce, „królówki”, wieżę o wyszczerbionych blankach i trzy piony rozdano według wzrostu: po stronie Kozaka – pionki wysokie; przede mną - niższe. Czarno-białe pomieszanie z poplątaniem.

Podobnie w moich myślach. Całkowity galimatias.

Borykam się, na przykład, z nową prośbą Córki. 

Koza chce żółwia. 

Pytanie zaś, czy żółw chce Kozę. 

Wiem z autopsji, że schylających się nad nim stworzeń żółw po prostu nie lubi. Słyszałam poza tym, że od nieczyszczonego co tydzień akwarium capi jak od starego kozła. I coś mi świta, że żółwie potrafią żyć tak długo, że trzeba je wziąć pod uwagę w testamencie.

Martwi mnie coraz bardziej kulejąca Toshiba. Odmawia nawet takich prostych zadań jak czytanie karty z aparatu. Muszę rozeznać komu komputer podwędzić, żeby zgrać zdjęcia. Pal licho, że w pracy ożywienie. I to od dzisiaj. Że potrzebuję komputera do sprawdzania prac, których pierwsza partia zeżre mi już cały przyszły weekend. I potem następny... I następny... Aż stuknie kilkanaście tygodni.

Powinnam się cieszyć, bo od kilku lat każdy nawrót do pracy to nadzieja, że owo drgnięcie tym razem jest stałe. Że wychodzimy z zapadłej gospodarki. 

Ale co z zapadłym przez lato blogiem? Kto ma go reanimować? 

Z innej beczki - nasza wysłużona kanapa przywitała mnie szerokim uśmiechem. Biała gąbka szczerzy się dwurzędowo z rozprutej tapicerki i zamiast przebierać w ofertach ultrabooków z Windowsem siódemką na które ewentualnie mnie już stać zrobiłam krok w tył. Zastanawiam się co kupić pierwsze – laptop czy siedzisko? Które bardziej potrzebne do pracy?

I ciąży nad nami inna chmura. Sygnalizuje, że letnie sprawy nie zostały jednak usunięte z walizkami na strych.

Żeby nie być gołosłowną, powiem, że przeszkadza mi rozmowa telefoniczna z piątkowego wieczora. Obawiam się, że szybciej niż przewidywałam znów rozgrzebię szafę i łazienkę, zatrzasnę torbę, przewiozę setki mil i jeśli ma się to stać jeszcze jesienią, trzeba śpieszyć się z lekcjami Kozy. Koniecznie ruszamy z polskim w przyszłym tygodniu. Koniecznie!

Nie ma na co czekać!

Kozak ciągnie mnie za rękaw. Zapomniałam o szachach, a mój ruch.

- Mama! Rzucaj!

Dostaję kostkę do gry. Rzucam i przesuwam wieżę o sześć pól do przodu, a ostatnie z nich okazuje się niewidzialnym kwadratem za postrzępionym brzegiem planszy. Co jest grane? Dlaczego ku szczerbatej baszcie zmierza czarny król? Po jednym rzucie kostką Kozak odliczył... siedem pól? Skandal! Ta runda to wolna amerykanka! 

Założę się, że wieża drży, o głowę niższa od przeciwnika.  

A ja?

Mam na nieprzewidywalne sytuacje broń tajemną. Nazywa się „zaufanie”.

Sięgnęłam po nią nie dalej niż wczoraj, ściskając przy uchu telefon.

Mam nadzieję, że zadziała we wszystkich dręczących przypadkach.

***

I kilka słów „od redakcji” - Witam Wszystkich Czytających po długiej przerwie! Zapowiada się na dzień dzisiejszy, że jeśli moje wpisy będą trzymały się kupy, to when the stars align – cudem jakimś. Częstotliwość wpisów nie będzie ta sama co w zeszłym roku, ale... wracam.

Jestem ciekawa zmian w Waszym życiu. Piszcie, co u Was w trzech zdaniach chociaż. 

Obiecuję, że gdy tylko zakupię nowy sprzęt z lepszą pamięcią operacyjną niż moja zaraz zajrzę w Wasze strony.